ANTALYA - ELMALI TEKKE KÖYÜ UÇARSU SÖYLENCESİ

UÇARSU SÖYLENCESİ
Abdal Musa, tekkesine yeni canlar, müritler kazanmak için sırtında heybesi köy köy dolaşırmış. Yine Elmalı civarında, Tekke köyü yakınlarında dolaşırken, Gömbe’nin batısındaki Uçarsu’yun arkasında bulunan bir köye gitmiş. Köy halkı o kadar fakir, o kadar fakirmiş ki, kuraklık yüzünden ekinleri bir türlü yetişmez olmuş. Abdul Musa ‘ya ikram edecek evlerinde neredeyse bir parça kuru ekmek bile yokmuş. Abdul Musa bu hallerini görünce çok acımış ve onlara: - “Ben size su verirsem, siz de elde edeceğiniz üründen bana pay verir misiniz?” diye köylülere sormuş. Köylüler: Ne demek, sen yeter ki bize su sağla, payın sözü mü olur..” diye söz vermişler. Bunun üzerine Abdul Musa asasını yere vurarak yerden su fışkırmış. Köylüler buna çok sevinmişler. 0 yıl da bir bolluk, bir bolluk olmuş ki, deme gitsin. 0 yıl çok bol ürün sahibi olmuşlar. Ancak Abdal Musa, hasat bitiminde, köylülerin söz verdiği ürünü almaya geldiğinde, onu tanımamazlıktan gelmişler. Abdul Musa, “Hani bana ürününüzden belirli bir pay verecektiniz” diye hatırlatınca: - “Hadi be derviş var git işine, bu suyu bize Allah verdi, sen de kim oluyorsun?” demişler. Abdul Musa, köylülerin bu dönekliğine çok kızmış ve onlara bir bedduada bulunmuş: - “Siz yazın içmeye su, kışın geçmeye yol bulamayın” demiş. İşte o gün bu gündür kupkuru dağ yamacında taşlar arasından fışkıran ve adeta uçarcasına gürül gürül akan sular, yaz aylarında Elmalı ovasına, kışın ise Kaş Ovası’na akar olmuş. Abdal Musa’nın bedduası tutmuş ve o tarafta oturan köylüler, kışın suyun coşkulu akmasından geçmek için yol bulamazken, yazın sıcak aylarında da, kaynak Elmalı yakasına aktığından içecek su bulamazlarmış. Ne ilginçtir ki, burada kaynayan suyun Elmalı yakasına bakan bölümü kış aylarında kalın buz duvarı ile bir set oluşturduğundan her yıl mayıs ayı başına kadar, suyun ihtiyaç olmadığı aylarda Kaş tarafına akar ve buna o yöre halkı “Şeytan Suyu” adını vermiş. Mayıs ayından itibaren kaynak başındaki buzlar çözülünce, bu kez suyun en gereksinim olduğu aylarda Elmalı Ovası’na akmaya başlar. Elmalı tarafında oturanlar da, gereksinimleri olduğu zaman kendi taraflarına akan bu coşkulu suya “Uçarsu” adını vermişlerdir. Bu Suyun yakınında yer alan dağın tepesinde bir de “Yeşil Göl” vardır. Bu göl kenarında her yıl Abdal Musa müritleri tarafından, dede önderliğinde cem yapılır, semahlar dönülür, sofralar kurulur, lokmalar dökülür. Kutsal bir su olarak kabul edilir.